Dört Nokta

Gördüklerimiz kadar göremediklerimizle de dolu dünya. Mesela bir buz dağının ihtişamlı görüntüsünün altında bambaşka bir manzara vardır. Yahut yüksekçe bir tepenin yeryüzündeki plakalara çivi gibi çakılmasınca enfes bir coğrafya. Görünen kadar görünmeyen de mükemmeldir. Belki de sadece bize gelen öyledir.

Aşkın içini de güzel sanırız ya hani. Dışarıdan bakınca sevgi dolu, insanı kemiklerine kadar sızlatan “Her zaman yanımda olsun, hiç derdim olmaz” dediğin duygu, his ya da çukur. Artık adı senin için her neyse. Lakin içini göstermez aşk. Aşkın içi yangın yeri, aşık çöl ortasında Mecnun. Hep deli dolu değildir ya hayat. Fay misali çatırdatır kalbini, aşık ise görkemli bir kumdan kale. Tek bir zerresi dayanmaz acıya. Âmâ olursun.

Yıldızları bir tek onun yanında göremezsin. Çünkü sadece o zaman aydınlanır dünyan. Senin en büyük parıltın gelmiştir, yıldıza gerek yoktur artık. Sonu gelir elbet o ışığın. Işık söner, karanlık çöker ve gerçek yıldızlarla beraber kalırsın. Dört noktayla değişir hayatlar. Kimisine aşk olur, kimisine aşk ölür.

İşte yıldızlara, dağlara, aşka şimdi daha iyi bakıyoruz. Yanındaki göz alıcı ışık sönünce, yukarı bakabilirsin ve senin ışığını söndürmeyecekse güneşi bile sevebilirsin.

Abdullah Demirci

Sayı |10| - "MOĞOLLAR"