"Ey kor ateşler ortasında kavrulan harlı yağız Zemheri vakti kızgın alevlere atılmışım divaneyim Ey kaldırımlara annelik yapan nazlı...

kabil habil ile dövüştüğünde ellerinde taş gibi kalbim vardı işte gönderilen ilk kitaplar gibi berraktan daha berraktın durgun bir su...

yılgı menfur çehresiyle yüzüne bakmadı mı hiç hiç güzel bir manzara içini kapatmadı mı çıldırmış bir zihnin haykırışıdır bu kardeşim...